Twee van mijn drie elftallenzijn al weer begonnen met hun competitie (dit weekend wel weer even winnen!). En mijn F’jes hebben zondag hopelijk ook een leuk toernooi gehad. Tja en dan kan ik natuurlijk niet achterblijven.

Vol enthousiasme (ik blijf optimistisch) zou ik de eerste week met een training beginnen. Er zijn twee stukken grond ‘vlak’ gemaakt waar gesport kan worden. Samen met de ‘gym’leraar zouden we voetbaltraining gaan geven. Ik dacht aan één groep hij dacht aan de hele bovenbouw. Ook al hadden we de groep in tweeën gesplitst het bleef een grote groep. De theorie van ‘praatje, plaatje, daadje’ veranderde ik hier naar plaatje, plaatje, plaatje en na een aantal keer kon ik een ‘daadje’ ontdekken. De training bestond uit een levende slalom en een rondo. De kinderen waren (en bleven) enthousiast, maar ik besloot om over te gaan tot een partijtje. Het veld was geschikt voor 4 tegen 4, dit was eerst ook mijn bedoeling maar de kinderen vonden 20 tegen 20 net zo leuk.

Het idee van een competitie bleef, maar een competitie tussen de scholen zou lastig worden vanwege de afstand. Na de eerste training besloot ik daarom een competitie per klas te organiseren en dan wel 4v4. De twee veldjes worden gebruikt om twee competities af te werken. Beide winnaars gaan naar de finale op 4 maart. Ja, op 4 maart de dag dat ik 22 word. Zo hoop ik er ook voor de kinderen een leuke dag van te maken.

We begonnen bij standard 3 en zij hebben dezelfde leeftijd als mijn F-team. Maar na een paar seconden kon ik al zien dat een oefenwedstrijd tussen beiden niet een goed idee is. De regels van ‘voet’bal waren nog niet bekend (al hadden we de regels van te voren in Swahili uitgelegd) en ook van het begrip ‘scheidsrechter’ hadden ze nog niet gehoord. Maar van elke ervaring wordt geleerd en het is ook zeker een voordeel dat er elke week beter voetbal te zien is.

Vorige week en deze week had ik de eer om twee competities in mijn eentje te leiden en deze week ging dat wonderbaarlijk goed. 1x fluiten = stoppen, 3x fluiten= einde wedstrijd en naar het verzamelpunt komen en ‘1-2-3- eyes on me’ wordt beantwoord met ‘1-2 eyes on you’.

En wat is het dan leuk om de finalisten bekend te maken. Want dat die finale leeft dat merk ik vaak een paar dagen later als ze naar mij toe komen en met een stralend gezicht zeggen ‘I go to the final’.

Door deze competitie kriebelde het bij mij ook wel weer om te gaan voetballen. De eerste rondvraag leverde weinig op, maar toen ik met bal naar het veldje liep kwam er meer actie. Toen ik terug kwam raakte ik in gesprek met een andere voetballiefhebber. Hij wist wel een plek waar we konden voetballen en het was niet zo ver weg. Een paar dagen later gingen we op pad en al pratende merkte ik dat we steeds verder weg gingen de berg af. We kwamen uiteindelijk bij een kaal veld aan tussen wat huizen in. Na wat overgespeeld te hebben kwamen er steeds meer jongens aan en konden we echt voetballen. De kinderen hadden erg veel moeite hebben om over te spelen (van keeper naar keeper lukt dan weer wel) maar deze jongens hadden daar geen last van. Er werd een goaltje gemaakt van een halve meter, want het ging niet om de goals maar om het overspelen. In de brandende zon deed dit me weer aan vroeger denken aan het zomeravondvoetbal in Dearsum. Er werd in de bomen geklommen om mango’s te halen en water kregen we bij ‘bekenden’.

Maar ja toen moesten we ook nog terug, de eerste keer kwamen een bekende tegen waardoor we in de auto mee konden rijden. De tweede keer hadden we minder geluk en waren we vijf kwartier later thuis een cooling down is goed, maar vijf kwartier de berg oplopen is iets te veel van het goede.

Dus ik houd het dan toch maar bij het kleine veldje.

Ik ben in de afrondende fase van mijn project hier, ik hoop volgende week daar een stuk over te schrijven.

Voor Sven: Sven de regels fan it fuotbaljen kin ik no aardich goed, mar wat ik no net dwan kin is ‘myn’ teams oanmoedigje. Soesto dat foar my dwan kinne? ONS kinsto natuurlijk in soad supporterje, mar soesto ek SC Bolsward oanmoedigje kinne foar my at sy tsjin Blauwhûs spylje?